ÜŞÜME YÜREĞİM/AKLIMA ZİYAN
ah içim
kimbilir daha kaç şair kaybolacak bu karanlıkta daha kaç şiir günahını asacak boynuma geceler boyunca ve daha kaç öfke yürüyecek içimden dışıma ah içim tutma beni kusacağım zamanıdır asıl şimdi zamanıdır ağlamanın! beynimin bir yarısı derya deniz bir yarısı dünyanın son hali kızılkıyamet... ben siyah ben beyaz ve biliyorum ki beyaz siyaha her zaman zıt olacak boğulacak bir damla gözyaşımda koca dünya ah zaman ve zamanın dişleri arasında çerez niyetine çiğnenen ahlak yazık! aşk tanrılarının ceset soğukluğu sevişmelerinde kaldırımlara düşen binlerce piçe yazık olacak ey çocuk ey duvar dibine çökmüş çocuk üşüme yüreğim donacak ve fikrimce adım şuh kahkahalar arasında dip notlara yobaz olarak düşecek aklıma ziyan ben ve siyah ve beyaz ve zaman ve keşke... keşke koparılmadan yüreğimin gülleri soldurulmadan rengim ve ağlatılmadan sol yanımın gülüşü son dileğin nedir diye soran olsaydı... ah içim kus/tum kurtul/dum... |
beğeniyle okudum
tebrikler.