Üşüyorum...Ayaza çalmış yüreğim, bilmem kaç zamandır ellerim uyuşuk,hissetmiyorum bir yokluğun acısı dolar ruhuma avuçlarım kan revan boşaltamıyorum... Üşüyorum sevdiğim titriyor bu zayıf beden sen kışın ortasında yazları yaşa hep ben olurum yerine buzları hisseden... Ağlamayacağım bu defa, üzülmeyeceksin benim için sen içimde coşsun da taşsın hasretin gelmeyeceksin! alışmalıyım buna ben... Zemheride temmuzu yaşa daima... gökperim. |