Hani Bazen;
Bulutların üstünde
Hisseder ya kendini insan,
Sonra yavaş yavaş, bir damla su,
Bir tüy gibi, döne döne düşer ya,
Sarılır ya toprağa veya bir yaprağa,
İşte böyle bir şey, güvenmek sana...


Hani bazen;
Tomurcuk bir gülü,
Çok seversin,
Koparmakla, dalında koymak
Arasında gider gelirsin,
Sonunda bırakır kıyamazsın
İşte böyle bir şey, güvenmek sana...


Hani bazen;
Bir bahar sabahı,
Çimlerin içinden geçerken,
Islanır ya ayak uçların,
Serin, serin yalar ya yüzünü,
Hafif bir rüzgâr,
İşte böyle bir şey, güvenmek sana...


Hani bazen;
Susuzluktan kurur ya
Dilin, damağın
O an suların gürül gürül yere düştüğü,
Bir şelale düşlersin,
Bir ferahlık sarar ya bedenini,
İşte böyle bir şey, güvenmek sana...


Hani bazen;
Bir bebek tutar ya elinden
Bilmeden, kim ya da ne olduğunu
Tutup elinden, yaslanıp göğsüne
Hüzün sağanağını koyuverip,
Ağlamak gibi
İşte böyle bir şey, güvenmek sana...


Hatice Ak/09.08.2009