KıymetlimGözümden, yüreğime akanım... Dilim yoruldu çık gel diye ettiğim dualardan... Saçlarımda ellerinin yokluğu Yüreğimde suçluluk duygusu... Yokluğun, Kazaya bırakamadığım namazlarım gibi Erteleyemiyorum... Tuza yatırdım gözyaşlarımı... Kokun benden çoktan uzaklaşmış Erişmekte hayal mertebesine. Dalga dalga inip, dağıtıyor kendini şehrin nefesine... Belki seni bulurum diye, Bütün İstanbul’a dokundu ayaklarım.. Variller yetmedi yokluğundan arta kalan sefilliğimi ısıtmaya Sulara bırakamadım eteğimde ki taşları Cemal Süreya’dan bu yana martılar denizlerden alacaklı... Gel benim kıymetlim, her halin makbulüm... Gel benim hazanım, sensiz faillere yenik maktulüm... Elif SEZGİN |