Bilmiyorsun...Geldin, Ve değişti anılarım... Ömrü kırık dökük hatıralarla tamamladıktan sonra, Azraili yanında karşılamalı senin.. Kimsenin gözünden damlamamak için, Geçmeli mübah yollardan Sen bilmiyorsun... Ama ellerinin dokusu ile büyülüyorsun ay ışığını Kokunla sarhoş olmuş gecenin içinden geliyorsun Her gün ıslak bir bedenle bana... İçindeki gölge ile güneşin gözleri kamaşıyor, Saçlarının her kıvrımında ayrı bir kalbi yaşatıyor, Nefesime her gün yeni nefesler ekliyorsun... Bilmiyorsun... Ben sana al beni senden içeri diyorum Susuyorsun... Senden geçmedikçe ben yaşayamam, Henüz bilmiyorsun... Elif SEZGİN |