GEÇ KALMIŞLIĞIN PORTRESİ
Düşlerden yana hiç şansım olmadı,
Çocukluğumdan ise eser kalmadı Bazen oyuncaklarıma sarılıp uyusam da Kaybettiğim çocukluğuma kavuşamadım. Gün ışığı üzerime denk gelmedi Umut güverciniyse yanıma hiç uğramadı Kurtulmak istiyordum Tutsaklığımdan! Ama; Faydasızdı çırpınışlarım Zaman,alıp götürmüştü bendeki beni Yani… Felek yine yapmıştı yapacağını Bir kez daha yenik düşürmüştü Elimde tükenmek bilmeyen göz yaşlarım Bir de… Sınır tanımayan deli dolu hayallerim İşte!.. Bütün bunlar kaldı nasırlı avuçlarımda Kan kırmızısı çiçeklerim yoktu artık Sevdadan yana da başarılı olamadım Birini sevdim… Yakıp kül etti yüreğimi Yaramı sarmaya çalıştım olmadı, Kanamakta ısrarcıydı! Belki; O da bana acı çektirmek istiyordu İkinci hayat kurmayı denedim Hep bir adım arkada yürüyordum Bir türlü yetişemiyordum… Anladım ki; Gecikilmişliğimin bedeli ağır olacaktı Ve… Gülüşlerle hiç selamlaşmayan gözlerimin Karanlığın sessiz çığlıklarına, Teslim edilecekti kurtulmamacasına… GÜLEYCAN |
eskitufek57 tarafından 1/4/2009 10:22:28 AM zamanında düzenlenmiştir.