BEN SUSUNCA SİZ DE SUSUN
-KOCAKURTSOYLUM’a ithaf
-Şair öldü dediler, verip veriştirdiler Şairin şairi övmesi var ya Patlak fren ile sıyrık balata Sığınıp şiire sövmesi var ya Edebi âlemde kusur ve hata Ölümü ibret mi, sağken nasıldı Yaşayışı, bilmem, nasıl fasıldı Nerde böbürlendi, kime kasıldı Bilinmezliklerde koptu şamata Kalemler fakiri şöhretli yazdı Şecere sıfırdı, meziyet azdı Yaşasaydı kendi de inanmazdı Büyüttüler yalanlar ata ata Şairse.. asil mi, ne menem soyu Meçhul içi, belki Yılan’lı kuyu Alt katında belki vebal diz boyu Çıkardılar öve öve üst kata Şairdi.. yolu bu; zevke tutkundu Gül gibi hayatı meyle yutkundu Dâvâsız bir adam, kime ne sundu Neyiyle vardılar bu kanaata Hâşa bir kul, kul olana tapar mı Cüceyi dev devi cüce yapar mı Bir fanide bin kıyamet kopar mı Tükürürüm böyle yağcı sanata |
yağcılar ellerini sanattan çekse iyi olur
ne şiire ne şaire faydası olmaz
saygılar.