DOST
Deniz kara gök bulut gel de sen bu dost’u unutabilirsen unut?
Dost’um bu gece buradaki son güne imzan, Son gecen bu şehirde, yarın yoksun Mevlana’nın Şems’i,Robinson’un Cuma’sı benim sen’i Gidiyorsun soluyor gönlümün bahçesi. Hani geçen gün gittiğimiz lokaldeyim Sen içimde Bir balık atladı şimdi ama sen görmedin Şimdi beni görsen önünü kapat derdin. Yine yakamoz seyrediyorum. Usulca müzik, denizin sesi ağaçlar yapraklarıyla eşlik ediyor Hani geçerdik önünden kalabalık diye hiç oturmazdık, Deniz feneri…. Yıkılıyor sandım sen giderken Çok ağladım o gece içimden Dışımsa hafif ıslak İçim sırılsıklam hani dolaşırdık ya yağmurda aynı öyle. Kırmızı ışıklı takalar fener duruyor yerinde. Zeytinli parkın içinden geçip, havuza ilk defa para attım; Ya tutarsa! Hep güneş girerdi ya gözlerimize Osman Beyin parkı artık şemsiyeli Şems in nerde dedi?sustum Gidiyorsun demi arkanı dönmeden ve şikayet etmeden Son ayak izlerin, yağmurlar kazımadan kaldırımları Var ya bana kimse sen gibi sarılmadı. Nede gönül kuşum hiç kırılmadı. Yürüyemiyorum artık o sahilde Bilirsin hep huysuzlanırdım oturalım diye Dilek ,dostum sol yanımda bi sızı var bilmem ki niye? G.GÜN |
saygılarımal