VUSLATSIZ SON BESTEYİM
VUSLATSIZ SON BESTEYİM
Yalnızlık rıhtımında, bekleyen yolcuyum ben Hüzzam yağmurlarında, hatıranla ıslandım Umudunu düşlere, ekleyen yolcuyum ben Hasretin buğusuyla, gözlerinde islendim Gönlüm sevda yorgunu, umutsuz bir hastayım Vurgun yemiş ruhumla, şimdi sonsuz yastayım Bestekârın yaptığı, vuslatsız son besteyim Titreyen sözlerimle, anılara yaslandım Dönüp bakma maziye, güller solmuş neylersin Yollara dalıp dalıp, türkümüzü söylersin Sızlayan yüreğini, yâr perişan eylersin Aşkın savanlarında, bir zamanlar aslandım Ey! Şaha kalkan kalbim, unutsan inlemeyi Yorgun geceden kalan, sesleri dinlemeyi Dönmeyen sevgilinin, ardından ünlemeyi Gönül yalnızlığımın, buharında puslandım İçimdeki yangını, gelsen söndüremezsin Solumdaki ağrıyı, artık dindiremezsin Giden yıllarımızı, geri döndüremezsin Sonsuzluk çağrısına, çekinmeden süslendim Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi |
İçimdeki yangını, gelsen söndüremezsin
Solumdaki ağrıyı, artık dindiremezsin
Giden yıllarımızı, geri döndüremezsin
Sonsuzluk çağrısına, çekinmeden süslendi
güzel bir şiirdi sitemler yinede kıyamadan ahenkle yol almış
selamalrımla