GÜL OLDU BANAEllerin yastığı sana kuş tüyü, Yattığım yastıklar taş oldu bana, Bu aşk bitmez derken bozuldu büyü, İstikbal gözümde yaş oldu bana. Vedanı ederken gayet mutluydun, En fazla bu tavrın dert oldu bana, Ben kan ağlıyorken sen umutluydun, Feleğin sillesi sert oldu bana. Vuslatı düşlerken firkati buldum, Ayrılık ateşi kor oldu bana, Aşkının bendesi zavallı kuldum, Azadını kabul zor oldu bana. Sen gittin ya artık, aşk meşk istemem, Sevda denilen şey zûl oldu bana, Şu dar-ı dünyada köşk möşk istemem, Dünyanın ederi pul oldu bana. Sen mutlu ol yeter, bakma geriye, Gülşenimiz yandı, kül oldu bana, Büyük sevdamızdan kalan hediye; Yaprakları yanmış gül oldu bana. Makman Muammer Akman |