![]() Çocukluk...
Kim bilir,bu bahar erken den gelecek
Kim bilir, o güzel günler anılara, dönüşecek Belkide cezası yıllarla ödenecek! Korkuyorum başka kollardan medet bekleyecek Üzgünüm yorgunum, ama en kötüsü sensizim .... Kördügüm içim dışım sevincim kederim Herşeyin sebebi sen, herşeyin acısı senle biter Kızma bana bu kadar sevdim diye seni..... Belki birgün bu masal sona erecek.. Söylenmesi gereken ilk cümleyi kur hadi ! Gözlerime bakmadan benden kaç hadi ! Çok sevdim derken, yıllar önceki halin ’den eser yok şimdiden Belkide bir oyun oynadık seninle bir bahar günü biz çocukken .. Ellerimiz henüz tutuşmamışken ,dudaklarımız henüz o tadı almamışken.. Bahçedeki o güller henüz açmamışken, biz seninle aynı mahallede evcilik oynarken Ayağıma batan o diken belkide yıllar önceden içimde biryerde seni gizliden bekleyen Bir masum aşkla seni kendine dinleten ve sonrasında ellerinden uçup giden Çocuktuk biz çok eskiden.......................... |
biryerde duymus okumustum "büyüdükce insan umutlarda kücülürmüs" ..
saygilarimla