Acıyarak bakmayın öyle bende insan evladıyım
Bu kahpe şehirde
Benimde vardır bir yerler de anam babam
Beni merak eden bir yavuklum,
Bu sokaklar adımı ezberlemiştir benim
Kaldırım taşları tanır beni
Tek anlayan arka sokaklardır dilimi
Benim işim bu ben fahişeyim
İnsanlar fiyatımı biçer iki üç kuruş da acıyarak fazladan ekler
Benim işim bu utanmam ki kimseden
Ar damarım çatlamıştır benim
Damarımada basıldığında gözüm görmez dalarım
Bu sokakları karış karış avuçlarım,
Tanımadığım tenler yapışır etime
Beş kuruş da fazla girsin diye cebime
Pis kokulu adamlara bedenimi satarım
Benim evim otel odalarıdır
İzmarit kokuları rahatsız etmez bünyem alışkındır.
Elimde işki şişesi bilmesem de içmeyi
Hatırlamamak için leşleri sahte inlemeleri
Oyun diye oynarım
Ruhum donmuştur benim bedenim isteksiz tenim soğuktur benim
Cilvelerim asılsız kahkalarım yersizdir benim
Boyanmadan çıkmam sokağa
Giyerim dekoltemi acarım mahrem yerlerimi
Günahsa günah
Benim işim bu
SORGULAMAYIN beni
Benim işim bu ben fahişeyim.