İÇİNDEKİ SESŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bazen hayatta hiç bir şey yapmak istemeyiz.yerimizde öylece kalakalırız.Birilerini bizi uyandırmasını bekleriz bu kör uykulardan.halbuki yüreğimizden haberimiz yoktur...
İnsanlığın yolculuğu duraksamadan devam ediyor güneşe
Bir kırıkta bin umut ışığı beliriyor yüzünde İnsanlık koşarken sen yerinde mi sayıklamaktasın Haydi durma,koş,günlerinden gün eşe Bak;güneş her sabah umutlarına doğmakta Bütün kara bulutlarını dağıtmaya çalışmakta Her ne kadar çekilmez olsa da bazen hayat Kalkamaz denilen binlerce insan şimdi dimdik ayakta Dertlerini deniz sanırsan,umutların okyanustur Tebessüm et daima yaşamına önemli bir husustur İçindeki öfke,kin ve nefreti bir an sustur Göreceksin bak,mutluluk sana doğru koşarak gelmekte Bütün kainat mutlu olman için çabalıyorken Bu divane,hal-i vahim tavırların da neyin nesi Uyandırıp da umutlarına yol olan güneşin de mi hatırı yok Yerinden fırla da eylemlere dönüştür içindeki kocaman sesi Recep KARAGÖKÇE |