Bu Şehir.Bu şehirde benim varlığım bitmiş. Geldiğin gibi git diyor taş, toprak. O soldurdu beni diye kin gütmüş. Sevda ağacından düşen her yaprak. Hep beni göstermiş suçlu aynası. Benimle açılmış günah sayfası. Dikenlerle dolmuş aşkın tarlası. Sevgiler bitmezmiş, gönüller kurak. Her gün çaresizim. her gün ölgünüm. Bir gün kahretmeden geçmiyor günüm. Yine yol göründü, yine sürgünüm. Anladım bu şehir değil son durak. Her tarafı karla kaplı yazımın, Mahkûmu olmuşum alın yazımın. Meşk perdesi kırık gönül sazımın, Hep de bam teline vuruyor mızrak. Eşim dostum benden vazgeçmez sandım. Sırtını döndüler elden utandım. Can çeken bedenden bıktım, usandım. Kurtuluşum olsun benim bu firak. Süleyman Göktekin |
Geldiğin gibi git diyor taş, toprak.
O soldurdu beni diye kin gütmüş.
Sevda ağacından düşen her yaprak.
Hep beni göstermiş suçlu aynası.
Benimle açılmış günah sayfası.
Dikenlerle dolmuş aşkın tarlası.
Sevgiler bitmezmiş, gönüller kurak.
Her gün çaresizim. her gün ölgünüm.
Bir gün kahretmeden geçmiyor günüm.
Yine yol göründü, yine sürgünüm.
Anladım bu şehir değil son durak.
Her tarafı karla kaplı yazımın,
Mahkûmu olmuşum alın yazımın.
Meşk perdesi kırık gönül sazımın,
Hep de bam teline vuruyor mızrak.
güzel dizeler okudum şiirinizden düşündürücü akıcı bir şiirdi yüreğimden tebriklerim saygıyla