yüzün askısıdır aynalar...
her sabah ilk selamım sanaydı yıllarca
hiç kırmadım seni uğursuzluktu kanımca kırılsanda bakıp beni bulurdum anında diner mi ergenlik kaygılarım yansımalarında? zahiri mi gerçek mi görüntüm sende ayna? cismim eşit midir ruhuma tepe noktanda? narsistce ama yalnız yaşanır aşklar görüntüye ters düşer yaşananlar ruhum bedenimi seyrederken kalır ardında sırlar dokunulmaz yüzünde benliğini aradı yıllar... ruhum söndükçe boyum yükseldi sana seninse ancak bir kaç ufak sırrın çıktı ortaya. varlığını sende anlayıp sevdiğim yalnızlığım ruh toprağının cansuyuna sevgi ışkınlayışım bulutlarımın rengini anlatır sana bir bakışım yanağına değmemiş dudağımda kaldı aşk arayışım... yarasa olduğum gecelerde yüzümü astığım askımsın tıp oynamada okyanus sessizliği yanıtsızlığın. sana bakmak; görmek içimdeki beni kızgınlığım, sevgim, ağlamam yansıman görürüm gerçeği şimdi duvara baksam izlemeliydim kendimi yüreğimden, değil aynadan... gençken sevdalındım şimdi düşman mıyım? yaşadığımı anlatır parmağımla öpüşen gözyaşlarım. çözdüm akrebin kendine ettiği ihanetin nedenini zarar veremedim sevgilime; kırdığında yüreğimin şifrelerini ayna; sevdim seni de kıramam, satıyorum var mı alan? (...hey arkada sırrı olan cam, sırlarımız aynı ama ...bendeki can. ) selma dönmez 25 ağustos 2009 |
kızgınlığım, sevgim, ağlamam yansıman
görürüm gerçeği şimdi duvara baksam
izlemeliydim kendimi yüreğimden, değil aynadan...
gençken sevdalındım şimdi düşman mıyım?
yaşadığımı anlatır parmağımla öpüşen gözyaşlarım.
çözdüm akrebin kendine ettiği ihanetin nedenini
zarar veremedim sevgilime; kırdığında yüreğimin şifrelerini
ayna; sevdim seni de kıramam, satıyorum var mı alan?
her şiirine
ŞAPKA ÇIKARIYORUM.
çünkü
çok iyi yazıyorsun selam dostum.
saygımla.