bir sabah kapını açsan
bir gün sabah uyansam uykulu.
saçlarım dagınık, alel acele giyinsem ,azığımı alıp kendimi yollara vursam. yürüsem ayağım çamurlara bata bata. etrafımda elleri kirli küçük kızlar gözleri isyankar. bir gün sabah gelsem istasyona. binsem tirene biletim son mevki/fakirlik hali mavi boncuktan kolyeler alamamışım sana . sana ankaradan sıçak simitleri paket ettirmişim. yolculuğum uzun sürmüştür. gece yüksek köprüleden geçmiştir tren. dağlarda dumanı tüten köy evleri, yollarda sıra sıra telefon direkleri, takip ederler benimle birlikte seni. dalıp ğitmişim uzaklara, içimden ağıtlar,türküler söylemişim. gece defalarca uyanıp uyanıp saate bakıp tekrar dalmışım. sonra ver elini haydarpaşa. vapur sesi ve martılar. hava hafif rüzgarlı. deniz griye bulanık ,balık kokuyor. kayıkla geçmişim karşıya bir solukta ayvansaray ,eminönü sonra sevadalılar sokağı. bir sabah kapına vursam. kim o desen sabahın mahmurluğu üzerinde uykulusun, şaçların dagınık,beyazlar içindesin kimbilir ne güzelsindir sevğili. bir gün sabah kapıyı açsan sokakta fayton sesleri.deniz hala sisli vapur sirenleri hala çalarken açsan kapıyı, ben geldim desem öylece gözlerime baksan..... |