MAZİYE DÖNÜŞ
Anlatır bu gönül böyle zamanda,
Derin duyguların nâmelerini; Güle sevdasını anar her anda: Düşünür ömrünün sahnelerini. Şeydaya benzeyen halinden bizar, Gülistana meftun ediyor nazar. Bülbülden mahrumdur tek ona yanar! Umutla yad eder bahçelerini. Dideleri akar... hicranla inler; Sine-igahına hasreti siner. Hayallere dalar... sesini dinler, O masum halini... işvelerini. Ahenkle yol alır, sudaki hale: Koşar emeline erer visale. Bahtında yok ise, düşmez muhale; Gönlünce seyreder hanelerini. Maziye dönüşün olursa kârı, Akıllar zirvede bulur efkârı. Kışları istemez, bekler baharı, Dostlarla paylaşır hayallerini Hasan DEMİRCİ Sine-igah: Göğüs kafesinin tümü |
Koşar emeline erer visale.
Bahtında yok ise, düşmez muhale;
Gönlünce seyreder hanelerini.
Az önce bir yorumda gördüm serbest şiir anlayışınızı ve düşüncelerinizi,ama bizlerde hece yazamıyoruz.Ben merak ederim hep yolda ,evde sürekli hece saymaya çalışan şairleri.Yada kendiliğinden müzik ritmi gibi mi oluşuyorlar.Fikrim yok ama okuması ritimsel geliyor ve hoşuma gidiyor.Sizler hep var olun bizler de okuyalım.