Ne kadar çok şey anlatıyor

Nazarların ikliminde tevazuu sabırla soluyor

Sadece anlayana bakıyor ve hilkatinden ayrılmadan aşkı yaşıyor



Nihayet mukayeseye giriştim

Ruhumun derinliğinde eriyerek fakirliği hissettim

Kalbime yöneldim ve iradei tercihlerimle sefilliğime boyun eğdim



Ruhum hicran içinde yoruyor

Kalbim sahibinden uzaklaştıkça sinem boğuluyor

İdrak sahifelerim daralıyor ve hüzün yaprakla anlamlaşıp bakıyor



Artık çare adına her ne varsa

Başım mütemadiyen ağrısa da irfanım olmayınca

Kanım damarlarımda aşk için o ana kadar ahvalime neler anlatırsa



Özümde ki sözümü hatırladım

Lakin idrake muhtaç bilgileri ruhuma tevdi ettim

Kalbimin açlığını hissettim ve hasretin izlerini ruhumla yüzleştirdim



Yaşamak kul olabilmeyi anlamak

Lakin hikmetin bendinde ki hilmi kuşanarak bakmak

Kimseyi yargılamadan rahmetin bekleyen güzelliğinde aşkı solumak



Kim ister katmerli çileyi yaşamak

Amma lakin hikmetin pervazlarında kanaati anmak

Kısmetin dirliğinde iradeyi baş tacı yaparak aklı ön plana çıkarmak



Saçlarım yapraklar misali düşüyor

Gözlerim fersizliğiyle kudreti resmederek gidiyor

Dizlerim takatsizliğin refakatiyle toprağın azminde zamanı örüyor



Ruhum aşk için sessiz figan ediyor

Nefsim parazitleriyle kalbime hükmetmek istiyor

Kimse suhuletten söz etmiyor ve koşturmalar ruhumu dinamitliyor



Özlemim dost nefeslerin güzelliği

Muhabbetin en bariz özelliği bilirim feragat birliği

Aşk seferberliği ve ötelerin okunan sahifeleri ruhuma ezan sesleri



Ne denir ki yaprağın halis haline

Hilkatiyle barışık olan sofiyane güzelliğin erdemine

Nefsin heveslerinden ilham alan aşk fakirlerinin anlamsız hallerine







Mustafa CİLASUN