KADININ İSYANI
Kaç çeşit teklif var, koydum masaya
Yüzüme bakmadan, elinle ittin Ölçerim dökerim, yetmez kısaya Daha ben ölmeden, beni kaybettin. Eziyet, işkence, canımı aldı Bilmem ki ömrümden, kaç yılım kaldı Darılıp barışma, kaç sefer oldu? Eşime dostuma, ucuza sattın. Senede beş on gün, evde kalırdın Birikmiş öfkeni, benden alırdın Her şeyi yapardın, pişman olurdun Düzelteyim derken, battıkça battın. Bütün mazeretin, lâkinle fakat Görenler diyorlar, kafadan sakat Ölümüne dövdün, tekmeyle tokat Saymadım kaç sefer sokağa attın. Olmadık şeylerden, kızıp bağırdın El gün tanımadan, bas- bas bağırdın Ellere el pençe, bana sağırdın Hiç düşünmedin mi, sen neler ettin? Mutluluk yolunda, kalmışım yaya Yaptığın yol olur, güneşle aya Yoruldum, tükendim, ben saya- saya Bir de maaşımın, üstüne yattın. Çeke- çeke geldim, kırk altı yaşa Göz yaşlarım bile, dönüştü taşa Korkmuyorum senden, istersen boşa Ne kadar yalvarsan, gözümde bittin. Necati biliyor, bütün olanı Kendine farz kıldın, yalan dolanı İşte en sonunda, buldun belânı Ben seni boşadım, kesildi hattın Ayrılık ne imiş, onu da tattın. Necati Ocakcı |