Aşktır Yokluğuna Yürümek
Yürümek bir gün kendi yoluna
Yangınları takarak koluna Yürümek bir elvedanın limanlarına Kapılmak gerçeğin sularına Yürümek koyu bir şafakta Geçmek zorlu dağları Yürümek, karlar altında Bastonsuz, bir çırpıda. Her aşk kendi telini gererken Her aşk kendi sözünü söylerken Yürümek tozlu bir gezegende Üzünçlü bir öyküye gizlenmek Sana gelen her adımda kaybolmayı dilemek. Yürümek ağrıların komalarından çıkarak Uzak menzillerde kendi şarkımızı söylemek Yürümek bir derdin nazarına sarılarak Bir gülün yaprağını düşleyerek Sezgilerin dehlizlerinde sana uyanmak. Bir gecenin şavkı vuracak az sonra yüreğine Adımlarında sevinçli bir raks Çözülecek yüreğinden ellerin, Koşacaksın sular üzerinde, Ritmin olacak dans. Çatlasa da damarlarımdaki yaşam şevki Kan sızsa ömrümün yeşil çatılarından Yoksul bir umuttur tokluğunu düşünmek Aşktır gülüm yokluğuna yürümek Ve yaşamaktır yüreğinde olduğunu bilmek. Selahattin Yetgin |