KİME NE
Ne tufandan kaçtım, ne de sellerden…
Tek kendimden kaçsam, bundan kime ne; Korkmadım yokluktan, korktum ellerden… Gemileri yaksam bundan kime ne. Kâbus gibi olur gördüğüm rüya, Gerçeği görürüm, yok bende riya; Görmeyeyim diye yatmam uykuya: Düşlerimi yıksam bundan kime ne. Hazan bahçesine namsız giripte... Sonsuz emelime o an eripte; Dünyayı kaldırıp yere seripte: Yıldızlara çıksam bundan kime ne. Ne bu gördüklerim, yoksa serap mı? Ufuktaki şehir tümden harap mı? Orda hayat nasıl, bir ızdırap mı? Sonsuzluğa baksam bundan kime ne? |
Gerçeği görürüm, yok bende riya;
Görmeyeyim diye yatmam uykuya:
Düşlerimi yıksam bundan kime ne.
Gerçekten üstadım hani bir söz varya korkulu rüya görmektense uyanık yatmak ondan iyidir diye size katılıyorum üçüncü mısrınız bu anlama geliyor,çok anlamlı ve duygulu bir şiir olmuş teşekkür ederim.