Yetim Şiir..Kırılgan cümlelerin hemen yanıbaşındayım Kelimler çar-nâçâr İşte altın bir kolye gibi boynumda asılı ölüm.. Ufuklara uzanan yemyeşil istasyonlar.. Şimdi bahar geçiyor üzerimden sonra Yaz Ve gözlerimden ılık bir melodi gibi süzülüyor sonbahar Kışı arzetmek istemiyorum/ Hiç.. Önümde sonu görünmeyen kaldırımlar.. “yüzüstü çok sürünen Sakarya”! Sonsuzluk beşiği gibi geçen yılki yaşım Ah geceler/duvarları üzerime yıkılan Ardınca gelen gündüz Ve çıplak ve ütüsüz bir deniz Üstünü süsleyen gelin çiçekleri gibi martılar.. Koşun yalnızlığıma Ey bahtı kara siyah dal dal ebegümeci Tutun bir maskara gibi ömürden düşen şiirlerimi.. İşte iskeleye tutunmuş mor kayık İçinde hayallerim sıra-sıra Elinde gül,güzel çingene Yol boyu destan yol boyu arkadaşlık Çevremizde menekşe ıtır kokusu.. Ve sonsuzluğa uzanan Çelik bir gerdanlık Kesiyor çılgın mavinin oynaşan bedenini.. Kalbim elimde Uzakta hidiv kasrı Bilmiyorum gördüğüm kaçıncı rüya Tutuşan kalemden biliyorum yağmurun geleceğini Bir öksüz çocuk kelimeler Zihnimde yetim şiir Pınarlardan akan bir su halesi ve Ağaçlardan dökülen nur Doğuma hasret yıldız.. Ey tacını takınan gün gel yanıbaşıma.. |
ecri değsin kalemime