2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1200
Okunma
Nazım’a
bugün günlerden cuma.
beni bir mezara koydular.
ve ben ömrümde ilk defa geceleri gökyüzünün,
bu kadar nadir karardığını,
uzaktan baktığın yıldızların aslında bir ömür kadar,
bana yakın olduğunu fark ettim.
üstelik kirpi gibi bir ay el salladı gökten bana.
korkumdan ölü bedenimle terledim.
bugün günlerden cuma.
aksine güneş hazır sanki seni yakmaya.
ya üstüme örtecekler toprak’ı. ve bitecek gönlüm,
ömrüm..
ya ben yeni bir hayat çıkartacağım bu mezardan,
tıpkı seninle doruklarda buluşmamız gibi.
aynı şehirde birbirimizi özlememiz,
bir türlü sarılamamanın verdiği hüzün gibi,
hayır dediğin anda duyduğum korku gibi mesela.
atacağım bu toprak’ı, bu miskin kırıntıları üzerimden,
ya da hapsolacağım yıldızlı kefenime.
selef gökyüzüne..
Cevap Yaz