Güneşi Gördümgüneşi gördüm! kırmış dizini oturuyordu. kırık bacağını silmiş, uzerine oturmuş. gri kollarını asmış bulutlara, asılıyordu dikenli dünyanın gül gibi sert insanlarına. ve özgür, ve yaşlı ve tecrübesiz ve kalem ve bir tekrarı ve hayatların ve çalışan ve uzananların sihrini kulaklarına fısıldıyordu. güneşi sevdim! parlak dudakları ve zamansız hayatıma girişi ile gözümü seyirttiren ilahi bir başlangıcı müjdeleyen, ben o kumral güneşi sevdim. metal bir şey var zillerde. eşlik etmiyor bana bugün. önde gitmek gerek eğer günü öldüreceksek. |
Saygı ve selam