ŞAİRLER SESSİZCE ÖLÜR....(BİR ŞAİR ÖLDÜ)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın çocukluğuma ses veren bir şair ölmüş...
bir kasaba mezarlığında sessiz sakin ve cemaatsiz gömülmüş... Teşvikiye Maltepe ve Hacibayram Camilerinden naaşı kaldırılacak kadar ünlü değilmiş... Dağlarda keklikler sustu Saksılarda çiçekler Soldu Kimi asi Kimi sevgi dolu Yürekler sustu Şiirlere ses veren Bir şair öldü..... Bir ihanet hançerinin ilk sapladığında Gönlüne Ayrılıkla tanışğı gün akşamında Başlamıştı şairliği. Eski defterlerin Kitapların satır aralarına yazmıştı İlk satırlarını İsyan sözcükleri baş kaldırdığında Utanırdı Kimselere göstermezdi yazdıklarını.... Sonra; Herkes gibi alışıverdi Yazdıklarını paylaşmaya Hayatta Daha ne ihanetler ne çok ayrılıklar yaşadı. Yenildi her defasında inandıklarına Hem yenilgilerini Hemde şiirlerini biriktirdi... Birgün dediler ki; Şairsin. Çok şaşırdı.... Şairdi Kısa öyküler Hüzünlü şiirler yazardı Devlet-i Ali de Küçük bir kasabada Sıradan bir memurdu İki oğlu bir kızı vardı Kendi halinde Herkez gibi sessiz sedasız yaşardı... Sıradan insandı Sıradan şair Felsefesi,dünya görüşü İnançları Yaşamak için onuru vardı herkes gibi Ömrü hayatında Hiç tatil yapamadı Alplerde Uludağı Ilgazı hiç görmedi Mavi yolculuklara Deniz aşırı ülkelere gidemedi Yaşamak kaygusu Çoluk çocuk Yarın kuşkusu Hayata hep borçlu hissetti kendini... İhtilallerde İlk onu aldılar içeri İşkenceler gördü Uzun seneler cezalar yattı Dostları yurt dışına kaçarken O hep ülkem dedi Sivas’ta Malatya’da sürgünler yaşadı Yinede hep memleketim dedi... Kasaba manava borcu yoktu Kart ekstrelerine mahkümdü Hiç alacağı olmamıştı hayattan Öldüğünde On maaş kredi Üç de kart borcu vardı İsimsiz kimsesiz bir şairdi Üç beş isimsiz dostu Borçla basılmış bir kaç kitabı Ve sayısını bilmediği şiirleri vardı Birde not defterinde "Dostuma "diye başlayan son bir not Yarım kalmış bir şiir hayattan işte "Şairler sağlığında Beş para etmiyor ülkemde Şiir yazanlar Düşünenler Fikir emekçileri Ama illede şairler Öldüğünde kıymete biniyor Kitapları yok satıyor Diyeceğim odur ki dostlar Bir şey olmak Daha doğrusu şair olmak istiyorsanız Tez ölün dostlar.! Meşhur olursam öldükten sonra Vasiyetimdir Bunlar yazlısın mezar taşıma...." Dağlarda keklikler sustu Saksılarda çiçekler soldu Kimi asi Kimi sevgi dolu Yürekler sustu Şiirlere ses veren Bir şair öldü..... |
senin yüreğin ne kadar büyük be ağabey
vefa'yı ne çok sahiplenmiş kalbin
duygulandırdın güzel insan...duygulandırdın
selam ve saygıyla her daim