YALNIZLIĞIM BİR KİŞİLİKEn keskin zemheriler Abuk subuk güneşler Bir haziran sıcağında çatladı çekirdeğim Bu yüzden bir yanım hep yangın yeri Keskin ayaz bir yanım Boy veremem sarı başaklar gibi Meyvelerim dalında kurur Güneş vurur, yel eser Arada bir dalgalanırım İlk önce ben üşürüm İlk önce ben yanarım Yüksekleredir hep sevdalarım Onlarda olmasa hani Şaşırıp da arada bir açan çiçek Mor kanatlı bir kelebek Yalnızlık tekbir tekbir Dağlar dağlara haykırırken sessizliği Öğrendim kimsesizliği Kesildi korkumun iliği Hiçbir şey duymuyorum Görmüyorum hiçbir şey Ne Ferhat’ın kazması Ne Zeynep’in yazması Kıyıma çoktan uğradı kuzular Boşa sayıklar sular Yok gelen, giden Gözlerinde yaşlar inci Sabaha çıkar çimen Hiçbir yerde olmaz doruklarda ki derinlik Kimse kapımı çalmasın Yalnızlığım bir kişilik Hayrettin YAZICI |