Hüznü Ağırlarken Eylülyıllar derin bir çizgi alnımda usumda anıların zamansız sancısı bakışının namlusu şakağımda ve hüzün buğusu avuçlarımda… soluğum puslu kenti yaktı yakacak bir kibrit çakacak gözlerimde bulutlar eksiliyor bir virgül daha ömrümden sesinin ıslak yankısına koşarken. yüreğimde amansız bir fırtına yüreğimde salkım saçak yağmurlar acılar barikat yollarımda omzumda yılların ağırlığı ve isyanla küfre doyan kaldırımlar… çırılçıplak sözcükleri ölüme terk eden eylül gözlerini bırakıyor ardında sırılsıklam bir hikaye sığmıyor hiçbir sayfaya hiçbir kitaba… bendini yıkıp t/aşan şiirler boğulurken bir kaşık suda gamsız zaman yaralı ömrü sarıyor parmağına. ayrılık ırmağında çırpınarak can veren aşk karışıyor kırklara! |
bir kibrit çakacak gözlerimde bulutlar
eksiliyor bir virgül daha ömrümden
sesinin ıslak yankısına koşarken.
hep güzel yazan kaleme yakışmış ödül
sevgiler