GÜN YAŞAMAKTIRGün; Zarar ziyan dolu bir eylem anıdır Sadece Gecesi olan olan bir zaman değil Güneşi bol Ezası sıkıntısı olan Bir deli kavgadır gün..... Gün; Ayrılığı yaşadığımız Aşka başladığımız zamandır Hayatsal Hatta ölümcül kararlara Yüreklice imza attığımız Dolu dolu bir çekişme Var olmak savaşıdır gün..... Gün; Doğduğumuzda bir sevinç anı Bir kaç günlük yastır öldüğümüzde Sevgilinin koynunda Huzura uyuduğumuz Akşamında pişmanlıklar yaşadığımız İkilemlerle dolu An be an yaşanılan bir zaman parçası Sadece yaşamaktır gün... Gün; İsyan ettiğimiz bir andır Yenildiğimiz Zaferlere imza attığımız Hoş bir zaman Boş bir andır Gün sisli,bulutlu Biraz güneştir... Gün doğunca Birazda tükendiğimiz zamandır gün... Kim ne derse desin Gün bizim yaşamağımızdır Alnımızın akı Gönlümüzün yasıdır Siz üzülmeyin insanlar Karaları, Simsiyah olanları benim Ak günleri sizin olsun hayatın Bir yanma anında Hesap gününde Mutlu olacaksa cehennem Sizin yerinize Beni yaksın ateş... Gün; Bütün insanlık adına Feda olmak zamanıysa Varım eyvallah Yeterki dost bilsinler İnansınlar samimiyetime yeterki Varım, Beni yaksınlar Beni assınlar ki İnsanlığa olan sevgimin yanında Cehennemler üşüsün... İş düşmesin zebanilere... Melekler dostumuz olsun.... |
Nedir bilemem ama iyi bir şey olmadığı açık aleni ortada. Mavi masal dinlemek gibi belki. Kendimi yargılıyorum şu anda. Güne öylesine isyanvari kin dolu ki kalbim, susmakla konuşmak arasında kaldım. Çok mutluyum ki şair günü süsleyip göklere eriştirme çabası içinde bulunmamış. Nefret mi acaba kalemime tuz olan şimdi, bakıyorum da bazen yorgun oluyoruz sanırım. Ömür geçiyor güne bakan çok olmuyor nedense. Günler koşarcasına taraftar topluyorlar. Bir gün daha, bir gün daha ve bir gün daha. Ömür deniyor bakınca yıllar sonrasına. Ah gün!!! Çobanın Şeytan olsun!!!
"Gün" kendisini kurtaramayacak dilimin belasından sanırım, şiire gitmek en lazım geleni. Yine bir misalle yorumlayıp gideceğim günün avucunda kundaklanmaya.
Şiirde hakikaten farklı bir anlatım , dil var. Normalde olsa gün beni eritip bitirir kelamı dahi. Ama bir yerde şair dur diyor, nereye ... Ben genelde beğendiğim şiirlerin konusuna göre ruhumu ihramlıyorum. Ve genelde de söz başında ne ise sonunda da odur. Kalp düşecek şimdi tüketen hepsinin gözlerine de dalmamak insanın hayrına olsa gerek. Ve burda baş ne ise son o değil. Hatta burda bir "ben-sen" var olmasına rağmen bir de "biz- siz" var. Bu işte bir çocuğu da getirir benim gibi yıllanmış şarap nehirlerinden doğmuşunu da. İyi bir karakter olsa gerek.
Bir de söylemeden geçemeyeceğim, şiire isim yakıştırmam yani tanım yakıştırmam. Şiire değil şiirdekilere. Ama dokunandan dokunana değişiyor elbette. Bir ansiklopedi rengi var kalemin. Sıkmadan boğmadan anlatan. Ayrıca bir özellik sanırım.
Daim olsun kaleminiz.
Sevgimle.
**Havin_** tarafından 6/6/2009 10:39:23 AM zamanında düzenlenmiştir.