ELLERİM
delirmiş bu eller!
karanlığı yoğuruyor ha bire , ’us’un aydınlığında. bir kaçkın , bir meczup, kaskatı bir ceset perdelerin gölgesinde... başkasının el yazısını kullanıyor , başkasının imzasını atıyor... utanması yok! ey , uykularımın gece bekçisi, mahallemin delisi , deliliğimin delili... oynaşan perilerimsin. ne diyeyim? nemide- 30 eylül 2008 |