GÖZÜ ÇAPAKLI ŞİİR
evler de uyur ,
perdeleri kapanınca. odalar birikir odaların içlerinde. her dem tazelenen bir karanlıktır büyütür uykuları. uzun saçlı , esrik yarasalar doluşur aynalara. uzun tırnaklı ve bir o kadar da uzun yürüyen , al karısıdır uykumun cinnetini bekleyen. evler de uyur perdeleri kapanınca. kalbi dağınık bir adam durur baş ucumda. her dem zalim , her işi zül bir sihirbaz olur dilimi çözen. isimsiz bir piç gibi büyür gece, huzursuz masallar arasında. kendi söylencesini yaratır karanlık bir acuze kendi duvarları arasında. çığlık çığlık törpülenir zaman. üstünde koca bir boşluğun ağırlığı... her sabah , ne cesetler dirilir yeniden, kollarında uykusuz gölgelerin sarhoşluğu... evler de uyur... evler de ölür... perdeleri kapanınca. nemide-2009-gaziantep |