KUTSAL AYDINLIK
Dağlardan sızan ışık,
Şimşek hızıyla Bir balkıyıp, bir sönüyor, Kara bir çadır gibi Üstümüze gerilen gece ’İnadım inat’ der gibi, Hiç bitmeyecekmiş gbi; Üstümüze keyfince geriniyo. Yıkıp kara çadırlarını, Ak-pak edip yüzünü Gösterse ya ... beklediğimiz O kutsal gündüzü. Zamanmı ona hükmediyor yoksa o mu zamana? İçi daralan insan... Biraz sabırlı olsa , Biraz düşünse, Mutlaka anlayacak Bunun bir süreç olduğunu. Ne denli sabırsız da olsa, Sonunda öğrenecek insan!... Karanlık olmadan aydınlığın, Aydınlık olmadan da, Karanlığın olmayacağını. Daha da önemlisi Öğrencek insan; Karanlığın da, aydınlığın da kutsal, Ve de Yaradan’nın işi olduğunu. " Maltepe / İst. Kemal polat " |