ALLAH VAR
Âlemi tahayyül etmeye kalktım
Baktım hayale sığmadı; bıraktım. Uçsuz bucaksız koca bir kâinat Orda sürüp gider binlerce hayat. Kimi kuş ve böcek, kimi nebadat, Sayılamayacak kadar hayvanat. Ve onların rızkı… Saymakla bitmez Bu sırrı çözmeye idrakler yetmez. Sonra sema… Hudutsuz mavi dünya Akıl sır mı erer güneşe, aya? Birbirini takip eder mevsimler, Asla şaşmaz sıra, şaşarsa eğer; Şu koca âlemde hayat hep durur Cümle hayvanat ölür, nebadat kurur. Tatlar çeşit çeşit, âlem rengârenk Onun eseri bu muazzam ahenk. Milyarlarca yıllık dünya nizamı, Bir Sur’la gelecek bir gün encamı. Âlem dipsiz kuyu, esrarı sonsuz Bu girift bilmece çözülmez onsuz. Bunları görüp de Allah’ı inkâr Edende akıl ve izân ne arar? Onu hatırlatır dağ, taş, su, kar… Her neye baktıysam mutlak ALLAH var. (Kır Çiçeği/1998) |