hükümsüz bir güne kucak açmış bu bahar. çıplak ayaklarıma takılıyor işte papatyalar… aştık mı bu yokuşu bir gül bahçesi karşımızda dere boyu. karlara misal eriyip yitmekteyiz ve gözlerimizde nihayet visal…
her yan misk-i amber taç yapmışsın mısralarından saçlarıma -ki saçlarım ancak sinende huzura erer. - yazma artık hiçbir şey bırak gözlerinden okuyayım ve sakın yumma gözlerini zira bu anı bir daha yaşayamayız korkarım…
ne çok mavi… ne çok kelebek… ne çok sen… ..... ne mutluyum bir bilsen… ..... ..... .....
uyan sevdiğim, uyan bir mai hülyadasın. ne ben Cihan’ım, ne de sen Hayyam’sın...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
mai hülya şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
mai hülya şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
saygılarımla.