Altın Tasta Mecidiyegidiyorum eyvah Annemin fesleğenleri genzimde daha sırma saçlı bebek uyutulacak bahçede salıncak bensiz dönüyor çocukluğumu yükledim sandığa yüzünü görmediğim kaderime gidiyorum gidiyorum eyvah büyümüşüm Nenem anlatırdı masal gelirdi bana seyirlik deve düğününde kocaman bir de minicik eline beşlik mecidiye sanki çocuk avuntusu elma şekeri üstüne biçmişler her dalında hayat sırma işli bindallı gidiyorum evet örüldü beliklerim renkli gözlerimden akıyor yağmur hüzünleri bir devri kapadım daha küçüğüm bakirliğim teslim yâd ellere umudum karıldı altın tasta gidiyorum bu son olsun ama sobelendim yine ömür saklambacında başı dik olmalıyım düğün alayında mağrur 20.05.2009 çocuk yaşta gittiler onlar bilinmez bir denkleme savruldular bir goncayken harman yerinde sonlarımı bilinmez belki emin ellerde belki de yanık tenlerde |
Şiir, musikidir.
Şiir aşktır.
Şiir sevdadır.
Şiir, zihninizde kavramlar ve pırıltılar meydana getirmelidir.
Kuru ve ahenksiz, aynı zamanda anlamsız ve mantıksız ifadelerden arınmış olur gerçek şiir.
Tebrikler size.
Teşekkürler.