Benim
"Dört-Duvar-Sıcak" deyimime (*)
Değinmiş
Gökaslan’lar;
-" Düş düşünce, Düşünce olur"
diye.
"- Uy, ben senin Dilini yiyim, Türkçem!"
Seninle doğdum. Yaşar, sever, seve-seve ölürüm.
Son Sözüm bile sen.
Mezarda istemem.
Tek arzum; Sana gömülmek, Şiir !

Bilmem başka dillerde
"- İnsan’ım" deyince;
Ben-sen-herkes
olabilirmi Cevap."
İyi, saf, temiz, yürekli, Cessur ve korkak,
Deli-divane Dil’im.

İnsan’ım;
Düşünür, hoşuna gider, aşık olur, mutlu.
Mutsuzu da var.
Bir daha sever, bi çarem.
Umar, kızar, küfreder.
"- Neden, niçin, niye?"
diye
de sormaz.
"- Kısmet!"
der, kısaca çözer Muammayı.
Kahve Falı, el-Alın Yazısı, Papatya Yaprağı, Yıldız Burcu.
Camii Avlusunda Tavşana çektirilen Kader.
"- Rabbim" der.
Şükreder, rahat.
Bu denli derin bir soruya
"Tek bir Cevap ?"
Şaşarım.
İnsan’ım
dedim ya.


(*) İda’nın Onuruna 6