(2) Sevda Dizeleri
Gelincik’di adı. Evliymiş.(*)
Arkadaşıyla geldi, o da evli, güldük. Köprü Altı’na yürüdük. Sevmiyormuş onu hatta gaddar, Aşıkmış bana hemde ağlar. ilk defa Milli olduğum onyedi yaşımda Arkadaşının Evinde; Suskun-kara-kuru Gözlerinden akar Sorular "- Kurtar beni!" diye. Cankurtaran Simidimiyim ben, ne?" Yanarım. Rencber olaydım Kastamonu’nun bir köyünde üç Çocuklu, ben Kahvede o Mutfakta, mutlu. Küstü-gitti, dikti Dikimhanede mavi Tulumları Emekciler için, Karşılaştık aynı Han’da Selam vermediİ Niçin? Arkadaşından Haberi geldi, Canına kıymış, birde Mektup benim için; "Tohumun-Sürgününe, Sürgünün-Filiz’ne Filizin-Fidanına, Fidanın-Ağacına, Ağacın-Orman’ına dek seveceğim seni."(*) (*) (1) Sevda Dizeleri. |