Bu Akşam Sen Yoksun Yârbu akşam sen yoksun yâr sesin yok tatlı gülüşün de soğuk bir rüzgar esiyor parmaklarımdan kuytulara gizleniyor avuçlarım gün kaçıyor kovalayanından toprağı kızdıran alev topu senin ardından henüz uzaklaştı maviliğe doğru duygular taşıyor göz kapaklarımdan seni arıyor ellerim istem dışı soğuk mu soğuk sırtımı yasladığım duvarlar karanlık feci kokuyor üşüyorum ve gözlerin geliyor gözlerime sanki karşımda bulanıyorum her rengine hayalin çıplak sarayım istiyorum omzunu dokunuşumda duvar bu akşam sen yoksun yâr sessizlik nasıl da tesirli bir çığlıkmış meğer içimi ürküten yalnızlık ne kadar hayalperest ve suskun odalar yokluğunu yazmadı oysa kitaplar tecrübe etmedim evvelinde şimdi kabusları çağırır uykular süzerken perdeler ayışığını bu akşam sen yoksun yâr bir hayalin bir de yalnızlığım var İlyas YAĞCI |
YİNE ÜÇBEŞ NOBETLERI BENIM BU AKŞAM,
ÖKSÜZ BU AKŞAM KELEBEKLERIM
UÇMAZ KANADI KIRIK KIRLANGIÇLARIM....................KUTLARIM...............
YASEMİN ÇİÇEKLERİ BIRAKTIM GÜZEL DİZELERİNİZİN ARASINA EN CİCİSİNDEN
MİSLER GİBİ KOKSUNLAR BENDEN SONRA SAYFANA UĞRAYANLAR ANLASINLAR Kİ
BİR GARİP SEVDA MİLİTANI YASEMİN GEÇMİŞ BURADAN,
BİR DAHAKİ GELİŞİME KADAR İYİ BAK EMİ ONLARA ÇOK ÇABUK SOLARLAR,SOLDURMA.........