Madenci
bak nasıl da yeşeriyor topraklar
santrallerin göğü karalayan dumanına inatla yanık kömür kokusuna karışmış papatyaların keskin kokusu ve tarlalarda hâlâ eski geleneğe özlemle rençber izleri gitmeli diyor ayaklar gitmeli daha yaşanabilir bir yere kazılmamış bakir topraklara anlık huzur dolu umutlar siliniyor kara bulutların gölgesinde yorgun çıkıyor madenden kirli adamlar banyolarda hala çamur akıyor canavar düdüğünden korkup titreyen raylar bilmem hangi sessiz memlekete kara elmas taşıyor ne mukaddestir ki su ve güneş bataklıkta gökkuşağı besliyor ve ne enteresandır ki hayat demiri kemiren madenden memleketimin insanına ekmek yediriyor... ben, o, biz hepimiz emeğini olta ucuna bağlamış aç balıkları besleyen cefakâr madenciyiz... ilyas YAĞCI |
hepimiz
emeğini olta ucuna bağlamış
aç balıkları besleyen
cefakâr madenciyiz...
...............
bizede bu madencileri kutlamak düşer
iyiki varlar..
diyelim
güzeldi şiir..
kutlarım ..