1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1730
Okunma
Ne gariptir hayat bir insan için
Yaşayan hep ölür, ölüler suskun
Hele bu mevsimde nehirler hırçın
An yorgun, gün yorgun, akan su yorgun
Uslu olan tek şey yaşanılmışlık
Burada herşeyin rengi kırmızı
Seslerin ardından kapanan ışık
Başımda doğurur ay ve yıldızı
Ruhumun dışını saran bedenim
Gözlerinden uzak nasıl bir bilsen
Dikenin üstünde yaşayan benim
Gözümden yaşaran hüznüm ise sen
Canını dişine takanlar gördüm
Hani hayatını kora atanlar
Her yolun gidişi mutlak bir ölüm
Ölümüyse ancak yaşayan anlar
Aşk işte görünen, hasret ve özlem
Ki yaşamak budur, eceli bilmek
At gözlükleri ve ağızlarda gem
Bize kalan yalnız önünü görmek
Ne gariptir hayat bir insan için
Uzun bir yolculuk bilinmezliğe
Dönüşü olacak her bir gidişin
Az kaldı vuslata, beraberliğe
03.01.2010
Lüleburgaz
Şafak 134
5.0
100% (1)
Cevap Yaz