GÖZLERİM DÜŞER UZAĞAÖyle öğrendim hayatı ben Of deyip inlemeden Yaşa dediler eğilmeden Eğilmedim amma Döküldüm beden beden Yapınca büyük hata Düzeltemez Ne onarım, ne ihata Gülüşlerimi teslim ettim rüzgara Hüznümü dalgalara Durmadan hesap sorar şimdi Bilmeden tuz bastığım yara Bakamam aynalara Gönlüm dinlemez beni Gözlerim düşer uzağa Yüküm çok ağır şimdi Dağ anlatsın bir dağa Gerin sonra çarmığa Ayaklarım kiralık Benim değil ellerim Sarı yapraklar gibidir Dökülür sevdiklerim Çok incedir kederim İğne deliğinden geçiyorum Göze batıyor yerim Kirpikleri ok sevgili Sığamadım arasına Kaşlarının karasına Özledim yıldızları Çeksin biri yukarı Hayrettin YAZICI |
Fevkalade güzel bir şiir okudum anlamlı ve içten dizelerinizi tebrik ederim yüreğinize sağlık,kaleminiz daim olsun.
Saygı ve sevgilerimle
Duygusalsair