SİS VE ÜLKER YILDIZI
Sarı bir balon gibi
Ufukta hep salınırdı Ona bazen Ülker, Bazen de sabah yıldızı derdim. Seher vaktinden biraz önce Ben okulumun yolundayken, Gece saat dör-beş suları Yollara düşerdim erkenden. Gece maviliği başlayınca, yıldızımında rengi ağarırdı. Öylece gece karanlığı yitip giderdi Sonra da başlardı gri sislerin derdi. O sisler içinde, çamurlu patikalarda, Suya batmışım gibi sisin ıslaklığı İnsanı tıtreten sisin soğukluğu, dayanılmaz can yakardı. Bir an yıkandım, arındım sanırsın; Sis önümde duman, duman, Bense içinde bir gri leke Bir görünen, bir kaybolan. Nihayet güneş doğar. Sis dağılır,yolumuz tamamlanır; Sisin yerinde şimdi ter vardır; Saat tam sekiz, ders başlamıştır. Kemal Polat |
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…