BU ŞEHRİN KAVAKLARI
Bu şehrin uzun, uzun, kavakları
Bir bozkır kurdu gibi haşindiler. Serinlettiğini sandığın rüzgarları Esip,esip, seni sersemletiler. Anlamaya vaktin olmadı Eğriyi, doğruyu, güzeli, Seni öyle sarhoş ederler ki, Unutursun tüm sevgilerini. Güzel kokulu bir sarı çiçek’ken Koklar, koklar, keyiflenirler. Sen sararıp solduğunda, Fırlatıp bir köşeye atarlar. Sen bu şehrin kenar mahallesinde Henüz açılmış bir sarı çiçektin; Üzerinde, yeşil giysi gibiydi yaprakların İlgilendirmedi onları aşkların, sevdaların. Hiç umurlarında olmadı Senin sarı güllerin, yeşil dalların. Sende sevebilir, sevilirmişsin… İlgilendirmedi onları sevdaların. Yorgun bir savaşçı gibi, Bak yine şehrinize geldim: Hoyrat kavakları kesmeğe, Rüzgar olup tepelerinde esmeğe. Bu şehrin uzun,uzun kavakları Bir bozkır kurdu gibi haşindiler; Ne çok acı çektirmişler sana, ne çok! Onlar kesilmeyi çoktan hak ettiler. “2 Ekim 1962 / Fatih – İST.” Kemal Polat |
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…