Sitem
Çizgiler;
Önümüzde hep seriliydi boylu boyunca göremedik... ... takatsiz duruşlarımızda, gözlerimizdeki alacakaranlıkta bile gökkuşağının altında "Biz" in ta kendisiydik. Dilde değil, tuvalin tam ortasında idik. hep yaşadığımız andan ibaret sanırız ya hayatı, öyleydi sanmalarımız. Aslında; hiç de sandığımız gibi değilmiş ne an nede hayat... Duvarların arkasında içilen, katran karası demli çayları okudum. Su! Ay’a vuruldum sandı mehtabın seyrini bana bıraktı. Peki Su bilir mi acaba? mehtap aslında Ay’ın suda yansımasıydı. Neden sahip çıkmadı mehtaba? Neden sen bir hırsızsın dedi ve mehtabın seyrini bana verdi? Ben mi istedim? Ben mi alıp kaçtım? yoksa doğan günle gelen gerçekler mi yok etti suyun üstündeki Ay yansımasını? Karanlık yargılarla infaz edildim. Halbuki; ne Ay benimdi ne de mehtap. sadece deniz kenarından geçerken seyre dalan keyifli bir izleyiciydim. En derin kardeşlik sadece tuvalimde değil, tuvalimin en derinlerinde kaldı şimdi. Renklerim, benim canım renklerim alaca bulaca ve artık bütün bedenimde... |
Fevkalade güzel bir şiirdi inci inci akmış gönül hazinenizden duygular,yüreğinize sağlık,kaleminiz daim olsun,
saygı ve selamlarımla