Bir yanık koza.

"Şimdilerde yoksun
Ve ben seni eciş bücüş harflerle yazmaya çalışıyorum
Unutulmuş bir lisan
Ve hiç yazılamayan bir hikaye gibisin
……………….Her hali doğaçlama
Önemli mi nerdesin/kiminlesin "

(Bir eksiğiyle alındı,gerçekliği o kadarında vardı.Ama öylesi içten ve öylesi vurgun ve yorulmuş ama yaşayan.Cümle saklanıyor.)

"Bilmez oysa
Ben baharı kirpiklerime astım
Denize yeniden renk verdim
……………………gözbebeklerimde.
Ay tutulmadı daha dilimde
Tüm haşmetiyle sahnede
Bir ipek yolculuğu sırtımda
İntiharda tüm kelebekler
Gün akşam safalarında"

(Çıplaklığını buraya kadar, örtüyorum yenilgiyi.Bitmenin sonu yok, gitmeler, bitmeler, tekerrürden ibarete dönmeleri dünyaların.Yok kalsın. Hani hep yarımlarıyla tamamlanmayı bilen hayatlar, evet zamanda muhtemeldir yok olmalar. Peki izni var mıdır, nereye kadar? Susadı gözlerim krizantemlere, ama bilir ki ışıl ışıl sövmelerle can yakar sevmeler. Kendine ya da belki evet ölümüne. Hiç bir şeye olmasa da sevdasına. Bilir mi? Bilir..

"Çok önce masalımsı bir an
Bir sabah vakti
Yüreğime kaçtın hiç haberim olmadan
Elimdeki kıymık mı ki yormadan
Diyorsun ki “çıkar beni oradan”.."

(Hiçbir şey yorulmadan. Masala doğru,onun adı varken gerçek yok ki.mutlak tebessüm arefesi.Mutlaktır adım dediği her nefesi ki zifire bulaşsam da bu şiirde, ben ayıldım ateşten denizle doğmak gibi.

Güzeldi şiir, zor zor oldu sinmesi, hayır demelere çok aldandı ama gerçeği baş ucunda olanlardan olduğu için sevdi yüreğim seni..)

Sevgimle..