nerede ne kadar yaşadıysan orada başlıyor tüm geçmiş zamanın kederine kurulunca gölge güneş şart olmuyor görmek için çok sesli mecburiyetlerle buluşuyor ihanet gerçek de aldatırsa denge olmaz mı israfilin türküsü ile son nefsi okuyan gözler bir kıyamet gecesi kadar güzel şimdi soluksuz bir bedenle buluşan bu şehir kanaatkâr arzularımız yok diye üzülüyor
ahh şehir…! üzülme şimdi sen hayatı emziriyorsun umudun kesilir
nerden ne kadar yazdıysan içinde yalnızlığı ezberliyor her nokta elleri ihtiyarlamış düşüncelerin ayıplığı okunuyor dudaklarda yarınlar uzaklarda içine sinmeyen siliyor alnından henüz daha mürekkebi kurumadan düştüğün hecelerin feryatlarına şimdi her bağlaçla kavuşmayan bu şiir hasreti prangasız kelimeler yok diye küsüyor ahh şiir…! küsme şimdi sen şairi emziriyorsun sözün kesilir
kimi ne kadar sevdiysen sancıyla geliyor gözyaşıyağmuru parmak arası cigaralar alevleniyor grisi yorgun dumanın savrulan sitemiyle boğuluyor çalar saatler karışınca gitmelere kaçamak bir öpüş sokuluyor kirpiklerin intihar eğilimli sessizliğine şimdi kırık bir ikrârla buluşan bu tekrar kabul edilmiş uzaklıklara yok diye susuyor
ahh sevgili…! susma şimdi sen kalbi/mi emziriyorsun aşkın kesilir
alicengizoyunu (…biz seninle ayrılığı büyütmüşüz, habersiz…şimdi sahiplenmezsek olur mu hiç…)
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ne kadar kesilir... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ne kadar kesilir... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hayata atılan her çentik aslında kendimizi beslediğimiz kesılmeler değil midir.
düşersin sevdanın tam orta yerine...bakmışsın ki hayatın kıyısındasın... düşmüşsün başın önde bir şiirin içine...umutsuzluğun parmak uçlarında anılır adın hele düştün mü gidişlerin kan kusturan kesiğine...ne ki ölüm...say ki ölüme susadın..
ahhh be Alicengiz...en kırılgan yerinden yakalamaz mısın hayatı..
kimi ne kadar sevdiysen sancıyla geliyor gözyaşı yağmuru parmak arası cigaralar alevleniyor grisi yorgun dumanın savrulan sitemiyle boğuluyor çalar saatler karışınca gitmelere kaçamak bir öpüş sokuluyor kirpiklerin intihar eğilimli sessizliğine şimdi kırık bir ikrârla buluşan bu tekrar kabul edilmiş uzaklıklara yok diye susuyor
ahh sevgili…! susma şimdi sen kalbi/mi emziriyorsun aşkın kesilir
ulaşılmaz istekler büyürse kalpte umut azalır... Doğru orantı hayatla... En zora alıştırmışken insan, ayrılığı kabul ettirmişse kendine aşkın varlığında ne yapacağını bilemez... aşk, umut ve şiir... Sevgimle...
ahh şehir…! ahh şiir…! ahh sevgili…! biz seninle ayrılığı büyütmüşüz, habersiz…şimdi sahiplenmezsek olur mu hiç…) bazen olması gereken olur ne kadar istense de ama bunları dile böylesi dökmek böylesi anlatım kutluyorum onaylamasamda sevgiliyle ayrılığınızı harika bir anlatım selam ve saygılarımla
kayıp bir şehrin efektsiz filminden bir kare izledim, sustum boğazımdaki düğümlerimle sesim içimde intihar etti desem...şiirle kalın...maviler yüreğinize...
alicengizoyunu (…biz seninle ayrılığı büyütmüşüz, habersiz…şimdi sahiplenmezsek olur mu hiç…)
şiirlerinizi okurken "sinema alanında olsaydı neler yapardı bu şair " diye düşünüyorum bazan doğrusu..:) harikaydı yine...kutlarım değerli şair dost sevgili alicengiz... sevgim saygım her daim...
git! her kimsen ne isen oralara git! ellerimde sıkılı bu kanlı yürek sana ait değil... dilimde çağlayan bu kızıl ağıt sana değil ki sen... hiç benim olmadın ki git!
Sevgimle şiir yürekli candaşım...aşka bulan hep hep
nerelerdesin, deniz gözlü alicengiz..