SİLSEM DERKEN
Hicreti içimden sileceğim derken
Sinmiş elbiselerimin üstüne Kaftan olup serlirken yeryüzü Ayaklarımdan prangalarımı Çözsem diyorum. Nurunda hülyalarımın çözsem saçını Adım diye söylenip gezinsem adını Zaman açar tenimde en büyük yarasını Dipsiz kuyu, arar da duru Ay’ını Kum fırtınasına tutulur bir gün günler Elbet silinir yüzümüzdeki derin hüzünler Servetimdir zihnimde sakladığım üç beş kelime Zikrini etsem dize gelir kuşlar bile Eğilir ağaçlar, Dağlar dumanın dağıtır Nurunda hülyalarımın çözsem saçını Adım diye söylenip gezinsem adını M.S./2009 Kahramanmaraş |
saygılarımla