Zehri Şehir...
Hadi yak yüreğimi zehri şehir!
Kelimelerimi ateşe verir; Yangın mahalli dillerim, Ve yangına körükle gider gözlerim.. Ve Sözlerim küle dönsün! Dökülsün ganj nehri kutsanmış kirliliğine! Kaç aşığın sevda küllerı serpildi kimbilir caddelerine... Kaç insan yakıldı kuytu köşelerinde... Söyle! Dolambaçlı yollarının kaldırım taşlarına takılıp kaç düşüm, düştü yerlere? Kaldırımlar kaldırmayın tozunuzu, Hayallerim toz kül içinde... Söyle! Hangı vakit koparttın gökyüzünden yıldızlarımı! Çek üzerimden kara bulutlarını, Dileklerim kayıyor dıllerımde! Ey habis şehir! Havanda yosun kokusu, Ve sırayet etmis kalplere hakikat korkusu... Etrafta bir hastalık! Göz göre göre ve göre göre göz, kazanılmış bir bağışıklık... Riya, yalan, fitne fesat, Hülasa, bu hastalık, Ahlaksızlık! Ey şehir rüyalarımı, riyalarınla boyama! Kendini aklamak için nedir bu tonla karalık! Ve Ey şehir nereye hapsettin müjdelerimi... Nereye baksam üçüncü sayfa haberleri! Ey gözleri karartan şehir! Hükümsüz katiller hükmedıyor yüreklere... İyi niyet katillerini salma üzerime... Ve şehrin çirkeflığıne Kurban ettiler körpecik beyınleri.. Evlat katilleri... Bir ses versem dumanın boğar nefesımı... Ey şehir; "İnsan, gözden ibarettir aslında, Geri kalan cesettir"... Nereye gömdün ahu bakışları... Mezar taşı soğukluğundaki nazarlarda sözlerim kefenlenir... Ey şehir; Dil dilliğini bilmedi... Bildiğini söylemedi.. Kulak yalanlardan gebe... Ve Gözler sukut aleminde... Sessizce ağlıyorum tüm sessizliğe... Ya sen yak beni zehri şehir! Ya da,Kelimelerımı ateşe verir; Yangın mahalli dillerim. Ve yangına körükle gider gözlerim.. Ve közlenir sözlerim... __________E.D__________ "insan gözden ibarettir aslında, geri kalan cesettir, Göz ise ancak dostu görene denir...(Mevlana) |