Çocukluğum… Yarı uyanışım, En saf hayatım Yeşilköy… Orada mısın hala Neler yaptılar sana Nerede çocukluğumun köyü Yeşilköy’ü… Güzel köyü Ağaçların dili olsa da anlatsa Hala tadı damağımda saklı Olgunlaşmamış eriklerin burukluğu Karın ağrıları da cabası Köşkün kâhyası Rüstem Efendi Kızar durur, taşlar atar üstümüze Belli ki hiç çocuk olmamış Hiç tadına varamamış ekşi eriklerin Hiç karnı ağrımamış Kalbim çarpıyor şu anda Eski günlerdeki gibi Sanki kâhyadan kaçıp Ağaç evimize sığınmışız gibi Çocukluğum… Yeşilköy’üm… Heyecanım dorukta gözüm yollarda Madamı bekler dururum Sebebi belli Ha bugün ha yarın Annem sıkılmış devamlı yinelenen Ne zaman gelecek sorusundan Renkli yumurtalar ve şekerlemelerle dolu sepetimi beklerim Bir de paskalyayı Şimdilerde paskalyayı gördüğümde Madam gelir aklıma Hep siyah giyer Matemdeymiş madam Çok âşıkmış on beş sene evvel ölmüş kocası Hiç çıkarmamış siyahı Hiç olmamış çocuğu Ondan severmiş bizi Herkes kovar o bahçesine çağırır Herkes kızar o kurabiyeler yapar bize Sırf oynayalım bahçesinde diye Meğerse hasretmiş çocuk sesine En çok da Dikran ağabeyimi özledim o günlerden O çocuk, ben çocuk… O yetişkin, ben yetişkin olurduk Her şeyi paylaştık En çok da sevgimizi Keşke yitip gitmeseydi bu kadar erken… Çocukluğum… Yeşilköy’üm… Abim komşu kızı Nilüfer’e aşık Tırmanıp ağaca gözetler durur Ha cama çıktı çıkacak diye Şarlot kedi kovalar, kaplumbağayla oynar En çok da beni sever Abim inmez ağaçtan Patenlerle az arşınlamadık O güzelim caddeler, sokakları… En büyük kurtarıcımız olurdu Yorulunca faytonlar… Pazar yolunu gözlerdik Sırf takılalım ardına diye Gül kokuları yayılırdı bahçelerden İğde kokuları… Her bahçe ayrı renk, ayrı tat En güzel çitlembikleri biz yedik En güzel oyunları biz oynadık Çocukluğum… Yeşilköy’üm… İki sebepten çıkardık çatıya Rüstem efendi’nin camlarını kırardık kuş lastikle Ama hiç kuş vurmadık Bir de uçakları seyrederdik Meltem’le, Alp’le Didem’le Elimizi uzatsak tutacak kadar yakın… Hep hayal ederdik Bir gün onların içinde olmayı Kuşlar kadar özgür olmayı Ondan vurmazdık kuşları Kuşlar bizdik… Çocukluğum… Yeşilköy’üm… En güzel günlerim...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yeşilköy (Çocukluğum) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yeşilköy (Çocukluğum) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
anlamlı ve güzel bir şiir okudum gönül sayfanızdan sevgili Berna anıl arkadaşım tabi birazda tebessüm ederek.sizi kutluyorum arkadaşım. sizi bilmem ama ben 1974 dün yeşil köyünü andım şu an hatıralarımda.selam ve saygılarımı sunuyorum.selametle kalın.
Elimizi uzatsak tutacak kadar yakın… Hep hayal ederdik Bir gün onların içinde olmayı Kuşlar kadar özgür olmayı Ondan vurmazdık kuşları Kuşlar bizdik… Çocukluğum… Yeşilköy’üm… En güzel günlerim...
evet cocukluğumuz geriye dönüpte bakkaldan geri alamayacağımız ve her an [şuan bile] elimizden kacan zaman ne de güzeldi haklısınız gercekten güzel bir dizelerdi sizin yazdıklarınızı okurken her satırda kendi cocukluğumu geciri verdim bir anlamda bunun için ayrıca teşekkürler sevgi ve saygılarlımla
Bazılarımız şanslı çocuklardık... Bende o şanslı çocuklardandım... Şiirde anlattıklarım eksiktir dahası vardır... O an aklımdan geçen duygulardı... Hayatımızın en temiz en saf en güzel sayfasıdır çocukluğumuz ve ne zaman sığınacak bir liman arasak kendimizi çocukluğumuzun geçtiği sayfalarda buluruz... Nazik yorumunuz için teşekkür ederim... Saygılarımla...
Sen nerelerde saklı kaldın bu güne kadar. Bu harika şiirleri yazan ellerin, bu duyguları dizelere döken yüreğin dilerim hiç incinmesin. Daha çok güzel şiirleri şimdiden okur gibiyim. kutluyorum .
Teşekkür ederim Ali abiciğim; Beni kilitli sandıklardan birinin içinde naftalinli bezlerle sarılmış diyarlardan bir yerlerden teyzemle annem çıkarıverdi işte... dilerim hepimiz için hüzünler olmasın... Saygılarımla...
Çoçukluğum anılarım,tatlı geçen o yıllarım....misali Ama benim çoçukluğum hiçte kolay geçmedi....bilmem hatırlasam mı? Güze bir anlatım... Kutlarım saygılar
Kalemimiz bazen acıya bazen tatlıya batar ama her satır yürekten gelendir... Neden olmasın eskiyi unutan yeniye hiç varamaz derler... Teşekkür ederim yorumunuz için... Saygılarımla...
Evet canım,çok haklısın insan yaşlansa da çocukluğunu unutamıyor,sen de dizelerin de bunu çok hoş bir şekilde dile getirmişsin,beğeniyle okudum,yüreğine sağlık,ilhamın bol ve her şey dilediğin gibi olsun,başarılarının devamını diliyorum,sevgiyle kal...
Çok teşekkür ederim... Yorumunu da yaptım ama beni böylesine güzel duygularla sarıp sarmaladığınız için gerçekten hepinize çok teşekkür ederim... Saygılarımla...
Sevgili şiir dostları, Sevgili Üstadlar, Bugün kendimi çok mutlu hissetmeme sebep oldunuz... Hepinize çok teşekkür ederim. Öyle güzel sarıp sarmaladınız öyle güzel sözler sözlediniz ki mutluluktan ağlamamak elde değil... Sabahın bu saatinde çok duygulandım. Sağolun... Sevgiyle kalın... Şiirle kalın...
Benden de size Yeşilköy'e ve çocukluğuma selamlar olsun... Hala bile ruhumu huzura erdirmek istediğim zamanlarda en çok sığındığım limanım yeşilköy sahilidir... Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için... Saygılarımla...
Aslında şiir çocukluğa özlem, yer mekan çok da önemli değil yeşilköy değilde arnavutköy olsaydı o çocukluk yine aynı özlemle anılacaktı. Belki büyümüşlüğün cılız hüznü bu veya sessiz ağlayışı... her ne ise çok güzeldi... Yüreğinize sağlık tebrikler gönülden.
Sinmiştir yüreğinizin sevgisi Yeşilköy'de bir yerlere... İnanın sinmiştir... Her satırı yürekten ve her satırında özlem ve arayış kol kola gibi... Hüzünlü bir akşamüstü vaktini anlatır gibi...Aslında her şair yaşadığı sokağı biraz anlatsa ne güzel olur değil mi... Saygılarımla...
canım bu şiirini ilk TVde yayınlandığında dinlemiştim.......... çok beğenmiştim............ harika dizeler....................... duygu seli,anlatımın çok güzel................
akıp giden zamanın içinde kaybolmuş biraz anılara yolculuk tadında nostaljik tatlarla dolu güzel bir şiirdi..gec girdiniz ama hızlı girdiniz..güzel girdiniz bu sayfalara..tebrikler ve saygılar kaleminize
pervin beğendiğim çok güçlü kalem..anneniz bu sayfalardamı bilmiyorum.ama aile sayfası gibi olması daha bi güzel bu sayfaların.bende abim ve kızımla bu sayfalardayım.tekrar hoş geldiniz.saygılar
duygulandım şiirinizi okurken..çocukluğumun birkaç yazı orada geçti..resimdeki tren istesyonu çok tanıdık geldi birden ürperdim...istasyondan indikten sonra 5 dk yürüme mesafesinde aile büyüğümün evine giderdik.evin önünde dere akardı.trafik hiç yoktu ve kiralık bisiklete binerdik. bahçede bir salıncak sallan durr..yandaki komşu maria akşamüstü çayın yanına kek yapardı bizlere...ah ne günlerdi...sayenizde yadettim eski günleri.. teşekkürlerr...
Büyük projeler üreten, kentleşmeler adı altında türlü entrika çeviren yönetimlerin gözdesi yeşilköy.. Yeşilköy hep yeşil kalır umuduyla.. Çocukluğuma gittim yeniden..Ataköy de bir zamanlar yemyeşildi..Nasıl da değişti çehresi... Çıkamadım sayfanızdan.. Çok güzeldi şiir..Anılar anılar şimdi gözümde canlandılar..... Tebrikler...Sevgimle..
En acısı da çocukluğumun köşklerini de yok ettiler... Anforacılık yaptığımız sahilleri doldurdular... Ama her ne olursa olsun zihnimde ve tadı damağımda kalan bir tattır Yeşilköy... Teşekkür ederim... Beğenmiş olmanıza çok sevindim... Sevgilerimle...
Teşekkür ederim... Ben orada bir ömür denecek çocukluğumu geçirdim... Belki eksiği vardır ama fazlası yoktur... Sizleride geçmişinize yolculuğa çıkarabildiysem ne mutlu bana... Sevgi ve Saygılar bil mukabil benden...
Ama hiç kuş vurmadık Bir de uçakları seyrederdik Meltem’le, Alp’le Didem’le Elimizi uzatsak tutacak kadar yakın… Hep hayal ederdik Bir gün onların içinde olmayı Kuşlar kadar özgür olmayı Ondan vurmazdık kuşları Kuşlar bizdik… Çocukluğum… Yeşilköy’üm… En güzel günlerim...
tabi birazda tebessüm ederek.sizi kutluyorum arkadaşım.
sizi bilmem ama ben 1974 dün yeşil köyünü andım şu an hatıralarımda.selam ve saygılarımı sunuyorum.selametle kalın.