Öyle apansız geçip gitme...
Sen benim kanıma giren,
Geceme gündüzüme hakim
Yalçın bir tepe gibisin herzaman.
Gölgen üzerimde olsun;
Sarı saçlı, yeşil gözlü,
Yeşil mantosunun içinde
İnce ve narin kadın.

Öyle apansız geçip gitme...
Acıkmış insana,
Fırından yeni çıkmış
Sıcak ekmek nasıl kokarsa,
İşte kokunu öyle alıyorum:
O ekmeğe nasıl ihtiyacım varsa
Sana da öyle ihtiyacım,
Öyle hasretim var.

Yeşillim, yeşil gözlü meleğim,
Bir serçe kuşu gibi sıçrayarak
Öyle apansız geçip gitme...
Hasretimi bir tutam otla yakma,
Öyle tanımazmış gibi bakma!
Tanıyorsun, görüyorsun,titriyorsun...
Yeşil gözlü sarışın kız, utanıyorsun!
Sen utanma, ayıranlar utansın
Ben hala o eski benim!
Yeşillim, sarışınım, görüyorum;
Sen de o eski sensin.
Sana gücenmişlğiim yok:
Umarım seninde bana,
Öyle başını eyip,
Suçluymuş gibi geçip gitme...
Ben hala o eski benim,
Gölgeni üstümde eksik etme.

Kemal Polat (Eylül 1963 Fatih/İst.)