Adressiz anılar.
Mavi denilen sevdayı kırmızı solusam da,
merhem etsem de her soruna, habersiz ayrılık türküsünü, Titreyen sesim yetişmese de umudun ardı sıra, ısrarla dirense yüreğim kan döken yarasına. İzbe bedenime süngülenmiş, terli sevişlerimiz süzüldü ağır ağır karanfil yüreğime. Sanki ilk tutuşumdu elinden Adressiz anıların… Ve yeşil hüzünleri sararken saçımın teline Üşüyor ve düşünüyorum. Dökülüyor devrik cümlelerle Kartpostalımsı ağızdan bir şiir. “ Küllense de kor ateş sevdam Kokun salar fersah fersah yüreğime esmer tenin bitmeyen heves yanığı Beynimde yarım kalan senli bir tuval Bozgun bir aşk hikayesi oldun bende. Serap bir düş gibi esen seherde." Ve sözüm eksiliyor susuyorum... Zekeriya DUMAN |
madem bu kadar beğendiniz,ki şiir güzel hakikaten,neden puan vermezsiniz?
Bu işin esbab-ı mucibesi ne ola ki?